OLEJ Z OGÓRECZNIKA LEKARSKIEGO Z CERTYFIKATEM ORGANIC - NATURALNY ŚRODEK ANTYDEPRESYJNY ZNANY OD CZASÓW RZYMSKICH. WYSTARCZY 1 ŁYŻECZKA OD HERBATY DZIENNIE BY PO 7-10 DNIACH ZAUWAŻYĆ BARDZO DUŻĄ POPRAWĘ STANU PSYCHICZNEGO I FIZYCZNEGO. OLEJ Z OGÓRECZNIKA ZAŻYWANY DOUSTNIE UŚMIERZAŁ BÓL FIZYCZNY ORGANIZMU.
Nierafinowany olej uzyskany w wyniku tłoczenia na zimno nasion ogórecznika lekarskiego. Olej z ogórecznika to bardzo ceniony w kosmetyce olej o bardzo wysokiej, na poziomie 18-25%, zawartości jednego z niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT) - kwasu gamma-linolenowego. Kwas gamma-linolenowy (GLA) ma ogromne znaczenie dla skory. Zdolność organizmu do jego wytwarzania jest ograniczona, ponadto maleje z wiekiem. Zaaplikowany bezpośrednio na skórę z łatwością przenika w jej głąb, gdzie zostaje przekształcony w prostoglandyny, które działają regulująco, przeciwzapalnie, przeciwalergicznie i ochronnie oraz przeciwdziałają przedwczesnemu starzeniu się skóry.
GLA przywraca zaburzona równowagę fizjologiczną skóry, chroni ją przed infekcjami, wzmacnia barierę lipidową naskórka, hamuje rozwój alergii i likwiduje stany zapalne. Wpływa również korzystnie na krążenie krwi, a więc strukturę i wygląd skóry, która staje się bardziej elastyczna i uzyskuje ładniejszy koloryt. Na brak GLA skóra reaguje zwiększoną podatnością na alergie, nadmiernym rogowaceniem i złuszczaniem naskórka. Skóra staje się sucha i traci elastyczność, co znacznie przyspiesza tworzenie się zmarszczek.
Zewnętrznie : stosowany jest w leczeniu wszelkiego typu podrażnień skóry, atopowym zapaleniu, egzemy, łuszczycy, świerzbiączce, łupieżu, wypadaniu włosów i łamliwości paznokci. Wspomaga także leczenie trądziku młodzieńczego. NNKT, a szczególnie GLA, działają bakterio - i grzybostatycznie, przywracając prawidłowy skład flory bakteryjnej skóry. Grupę docelową kosmetyków z zawartością olejku z ogórecznika lekarskiego stanowią najczęściej kobiety w średnim i dojrzałym wieku, ponieważ to dla nich olejek ten przynosi najwięcej korzyści. O wysokiej użyteczności kosmetycznej oleju decydują również zawarte w nim flawonoidy o właściwościach antyoksydacyjnych i przeciw rodnikowych, które przeciwdziałają przyspieszonemu starzeniu się skóry pod wpływem promieniowania UV. Wpływ na skórę jest nie tylko widoczny ale i odczuwalny. Już po tygodniu skóra zmienia się - w dotyku jest jedwabiście gładka ale i mocna do tego nawilżona. Zdecydowanie polecany olej dla skóry starzejącej się.
Wewnętrznie : działa stymulująco na obniżenie ciśnienia krwi i poziomu cholesterolu. Pomaga w profilaktyce przeciwmiażdżycowej (1 łyżeczka od herbaty codziennie rano). Stosuje się również wspomagająco w zaburzeniach przemiany tłuszczowej, zaburzeniach pracy układu odpornościowego oraz ośrodkowego układu nerwowego.
Substancje aktywne: nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT): alfa-linolowy, gamma-linolenowy (18-25%), oleinowy; palmitynowy, stearynowy, ikozenowy, dokozenowy, tetrakozenowy ; saponiny; flawonoidy (kwercetyna, izoramnetyna, kemferol); garbniki; śluz; witamina E, omega-6 Aplikacja: kosmetyki nawilżające i łagodzące podrażnienia dla skóry bardzo suchej, popękanej, wrażliwej, atopowej, łuszczącej się; regenerujące, odmładzające i ujędrniające dla cery dojrzałej; pielęgnujące dla cery trądzikowej i naczynkowej.
HISTORIA I POCHODZENIE OGÓRECZNIKA LEKARSKIEGO : Ogórecznik lekarski zyskał szczególnie dużo zaszczytów ze strony rzymian i wśród nich miał też początek swego zastosowania. Już w czasach starożytnych gdy legiony rzymskie docierały w coraz to odleglejsze zakątki Europy dowódcy rzymscy z rozkazu cesarza wrzucali żołnierzom do wina liście tego ziela w celu podtrzymania ich męskości w walce. Ale nie tylko w samej walce spożywano ogórecznik. Gdy po zwycięstwie żołnierze wracali z pola bitwy i rozpoczynali ucztę również pito trunki z dodatkiem liści i kwiatów ogórecznika po to, by załagodzić ból zarówno fizyczny ze względu na odniesione w walce rany ale też ból psychiczny i smutek powstałe w wyniku utraty wielu poległych przyjaciół. Ogórecznik nigdy nie zawodził w takich sytuacjach i znakomicie dodawał walki żołnierzom legii. Z czasem ogórecznik lekarski zawędrował do Europy. Powodowane wędrówkami żołnierzy rozprzestrzenianie się tego ziela było po części zamierzone przez rzymskich dowódców. Nieco później, w XIII wieku Albert Wielki postanowił ujawnić światu właściwości lecznicze tego ziela i po raz pierwszy w historii ziołolecznictwa dokonał opisu tej niezwykłej rośliny. Niegdyś ziemią ojczystą ogórecznika były kraje śródziemnomorskie z Iranem na czele, lecz dziś roślinę tą można spotkać celowo hodowaną lub rosnącą dziko w niemal każdym kraju Europy oraz większości krajów Azji. Przykładowo w Anglii i Francji ziele to hoduje się masowo, natomiast w Polsce występuje najczęściej dziko i uważane jest raczej za chwast.
Tylko organiczny olej z ogórecznika tłoczony na zimno ma właściwości, które leczą i pielegnują